Το διαλόγιο μας είναι καινούργιο στο διαδίκτυο. Συν-καθορίστε το μέλλον του συμμετέχοντας με σχόλια και προτείνοντας τη μορφή και το περιεχόμενο που θα θέλατε να έχει.

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Άκου με έστω μια στιγμή. Την τελευταία...

Εσύ άνθρωπε, κυρίαρχε του κόσμου αυτού. Εσύ με πήρες απ' τη φύση, χιλιάδες χρόνια πριν κι εγώ έμαθα κοντά σου. Έμαθα να φυλάω τα κοπάδια σου, την περιουσία σου, την οικογένειά σου. Έμαθα να κυνηγώ μαζί σου, έμαθα να σταματώ αυτούς που σε σκοτώνουν με ουσίες ναρκωτικές, δηλητηριώδεις. Έμαθα να σε βγάζω απ' τα συντρίμμια, να σ' οδηγώ όταν δε βλέπεις. Κι άλλα πολλά έμαθα μα πάνω απ' όλα έμαθα να σ' αγαπώ άνθρωπε, να σ' αγαπώ πιότερο κι από μένα. Έμαθα να πεθαίνω για χάρη σου κι εξαιτίας σου.

Εσύ τη μοίρα μου ορίζεις. Με παίρνεις για παιχνίδι, με βαριέσαι. Με πετάς στο δρόμο. Με σκοτώνεις με το αυτοκίνητό σου. Μ' άφησες μόνο μου, να ζω στο περιθώριο του κόσμου που καταστρέφεις. Γεννιέμαι πια στους δρόμους κι αν σ' ενοχλεί αυτό μπορείς να το σταματήσεις. Στείρωση. Το δέχομαι κι αυτό. Μα σ' ενοχλεί η φωνή μου, δε θέλεις να με ακούς, δε θέλεις να με βλέπεις. Ίσως δε φέρομαι σωστά, στο δρόμο εδώ που τίποτα πλέον δε μου μαθαίνεις. Και τώρα... πρέπει εγώ, πάλι εγώ να τα πληρώσω, τα λάθη τα δικά σου. Διάλεξες να πεθάνω, κι εγώ ψυχορραγώ, μέσα σε αφόρητους πόνους. Τρέμω. Κρίμα που σ' εμπιστεύτηκα. Πεινούσα.

Ξέρω, έχεις δικαίωμα θα πεις! Δικαίωμα να περπατάς, να οδηγάς, να κοιμάσαι, να ξυπνάς χωρίς να σου γαβγίζω. Όλα τα δικαιώματα δικά σου. Άσε μου μόνο ένα. Θέλω μόνο να ζήσω.

Δε σου ζητώ φιλόζωος να γίνεις. Αρκεί να είσαι Άνθρωπος. Θυμήσου την αξία που έχει μια ζωή και σεβάσου τη. Ελπίζω κάτι να σου μείνει απ' τα λόγια μου γιατί αν το λάθος σου δεν καταλάβεις τώρα, ίσως σε κάνει η ζωή να καταλάβεις με τρόπο σκληρό, με πάθημα για μάθημα. Γιατί αν το θάνατο μοιράζεις, μόνο το θάνατο θα βρεις και δυστυχία, σε κάθε πτυχή της ζωής σου μιας και δεν είσαι ικανός να εκτιμήσεις το αγαθό που σου χαρίστηκε.


Ο αδέσποτος σκύλος που σκοτώνεις (άμεσα ή έμμεσα με την αδιαφορία σου)

Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε με αφορμή τη δηλητηρίαση με φόλα μερικών αδέσποτων φίλων.

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Το κενό ασφαλείας του internet explorer ή τι σχέση έχει ο Bill Gates με τη Ν.Δ.

Το 70% των χρηστών του διαδικτύου καλείται (προσωρινά τουλάχιστον) να αλλάξει τον browser (φυλλομετρητή ελληνιστί) που χρησιμοποιεί, λόγω σοβαρού κενού ασφαλείας που εντοπίστηκε και έθεσε σε συναγερμό τους προγραμματιστές της Microsoft. Το εν λόγω κενό ασφαλείας ανακαλύφθηκε από hackers οι οποίοι προς το παρόν το χρησιμοποίησαν για απόσπαση κωδικών για παιχνίδια. Κάλλιστα όμως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κλοπή τραπεζικών κωδικών από χρήστες που κάνουν τις συναλλαγές τους μέσω διαδικτύου (σύμφωνα και με τον υπεύθυνο ασφαλείας της Trend Micro, Rick Ferguson) . Αξιοσημείωτο είναι πως πολλές είναι οι τράπεζες, στην Ελλάδα τουλάχιστον, που η πλατφόρμα ηλεκρονικών συναλλαγών τους, είναι διαθέσιμη μόνο μέσω του I.E. αδικώντας το καθόλου αμελητέο υπόλοιπο 30% των χρηστών.
Το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί με τις επόμενες ανανεώσεις (updates) που θα εκδοθούν από τη Microsoft αλλά μάλλον το δημιούργημα του Bill Gates θα έχει άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσει προσεχώς...

Η δημοφιλέστερη εναλλακτική επιλογή, ο Mozilla Firefox κερδίζει σταθερά έδαφος τον τελευταίο καιρό και από ότι φαίνεται μάλλον καθόλου τυχαία. Καθώς φαίνεται είναι αρκετά ταχύτερος, έχει πολλά πρόσθετα τα οποία επιτρέπουν την προσαρμογή του στις επιθυμίες του κάθε χρήστη και έχει πολλές δυνατότητες τις οποίες οι ανταγωνιστές αργούν μέχρι να τις επιτύχουν. Επιπλέον, είναι απολύτως δωρεάν για όλους ενώ ο κώδικας του είναι διαθέσιμος σε όποιον επιθυμεί να τον μελετήσει, να τον βελτιώσει και να αντιμετωπίσει τυχόν αδυναμίες. Αυτό είναι και το συγκριτικό του πλεονέκτημα. Τα εκατομμύρια των χρηστών του Firefox, που συνεχώς πληθαίνουν, έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να εντοπίσουν αδύναμα σημεία και να βρουν τις απαιτούμενες λύσεις σαφώς ταχύτερα από τους μετρημένους υπαλλήλους μιας εταιρείας, (έστω και αν αυτή είναι κολοσσός)

Ο Firefox βέβαια, είναι μόνο ο προπομπός μιας ανάλογης πορείας την οποία ακολουθούν και τα υπόλοιπα προϊόντα λογισμικού ανοιχτού κώδικα όπως το Mozzila Thunderbird ως εφαρμογή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, οι εφαρμογές γραφείου open office κ.α. τα οποία είναι όλα διαθέσιμα δωρεάν για όλα τα (Windows, Mac, Linux) λειτουργικά συστήματα και συμβατά με τις αντίστοιχες εμπορικές εφαρμογές (σε αντίθεση με το λογισμικό της Microsoft που θεωρεί πως είναι το μόνο υπάρχον). Τέλος, το δημοφιλέστερο λειτουργικό σύστημα ανοιχτού κώδικα, το Linux Ubuntu, έχει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και περιλαμβάνει τις παραπάνω ελεύθερες εφαρμογές από προεπιλογή. Παρέχω τους σχετικούς συνδέσμους για όποιον επιθυμεί να τα δοκιμάσει (κάτι το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα, για όλους του λόγους που αναφέρθηκαν και πολλούς ακόμα που σας αφήνω να ανακαλύψετε).
Mozilla Firefox
Mozilla Thunderbird
Open Office
Linux Ubuntu (8.04)

Το ελεύθερο λογισμικό δεν είναι παρά μόνο ένα παράδειγμα και ένα σημάδι για τη νέα εποχή στην οποία περνάμε βήμα βήμα. Άλλα δείγματα της νέας κοινωνίας που ξημερώνει είναι όλοι οι διαδικτυακοί τόποι τύπου wiki, όπου οι χρήστες προσφέρουν γνώση, ιδέες, ενημέρωση αφιλοκερδώς. Τα επιτυχημένα παραδείγματα πολλά. Wikipedia, bloggers, forums, youtube... και ο κατάλογος συνεχίζεται. Ο τομέας της ενημέρωσης πρόκειται να αντιμετωπίσει πρωτόγνωρες αλλαγές ενώ οι επόμενες εξελίξεις διαφαίνονται ήδη στον τομέα της πολιτικής όπου το όνειρο μιας πιο άμεσης δημοκρατίας γίνεται όλο και πιο προσιτό. Τα τελευταία γεγονότα είναι ενδεικτικά της αδυναμίας του παρόντος συστήματος να προλάβει και να ακολουθήσει τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Η παρούσα κυβέρνηση (όπως και όλα τα κόμματα) αντιμετωπίζει (σαφώς χειρότερα απ' ότι της επιτρέπει έστω και αυτό το σύστημα) πρόβλημα αντίστοιχο της Microsoft. Βλέπει τις εξελίξεις να την ξεπερνούν...

Με χρήση πληροφοριών από το BBC.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Ποδήλατα με ...φόρα

Σημαδιακό αποδείχτηκε το νέο τραγούδι με τίτλο «θα πάρω φόρα» που παρουσιάστηκε από τα «Κίτρινα Ποδήλατα» στην εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» μία μόλις ημέρα πριν τη δολοφονία του Αλέξανδρου. Τα 2 αδέρφια (Γιώργος Παντελιάς και Αλέξανδρος Παντελιάς) μπόρεσαν να αντιληφθούν και να αποτυπώσουν στους στίχους του τραγουδιού όσα δεν καταλαβαίνουν -ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν- οι «ιθύνοντες» αυτού του τόπου ακόμη και μετά τα τελευταία γεγονότα.

Πήρα φόρα (άμα τα πάρω…) – Κίτρινα Ποδήλατα
Στίχοι:

Γίναμε σκλάβοι δέκα τυπάκων
που τον πλανήτη τον κρεμάνε σα μπρελόκ
Θερίζουν πλούτη και σπέρνουν πείνα
θέλουν να δουν να φτύνουμε αίμα στη ρουτίνα
Νοιάζονται τόσο για τα παιδιά σου
τους ψηφοφόρους που ‘χεις μέσα στην κοιλιά σου
Να τους σπουδάσουν, δουλειά να πιάσουν
και με ρουσφέτια υποκλίσεις να χορτάσουν.

Μα εγώ θα ζήσω
μέσα στη μέρα
Θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο
κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ν’ανταμώνω
Θέλω οξυγόνο
θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω

Κι άμα τα πάρω
θα πάρω φόρα
θα σας ρημάξω στις κλοτσιές στην ανηφόρα
Άμα τα πάρω, δε θα μπορέσουν
δυο διμοιρίες από ματ να με βολέψουν
κι έτσι πλανιέμαι
έτσι ξεχνιέμαι
κρύβομαι μέσα μου και κάνω πανικό
έτσι πλανιέμαι
έτσι ξεχνιέμαι
τη φαντασία μου χορεύω στο κενό

Αξιοπρέπεια κι αρχές λείπουν ταξίδι
και την καρδιά μας που διψά ποτίζουν ξύδι
Ματαιόδοξη μασόνοι κυβερνάνε ρεε
μα οι μεγάλοι χορηγοί
που πολύ μας αγαπάνε
θα μας γλιτώσουν, είναι σπουδαίοι
θα μας αφήσουν να ρημάξουμε στα βράχια τελευταίοι.

Δημοκρατία κι αξιοκρατία
πλέον πωλούνται σε πανέρια σ’ ευκαιρία
Μα εμείς πονάμε αυτόν τον τόπο
σφίγγουμε δόντια και λουριά
για την Ελλάδα ρε γαμώτο
Νομίζουνε ποτέ δε θα μιλάμε
όμως τα πρόβατα τους λύκους θα τους φάνε

Κι εγώ θα ζήσω…

Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες ποτέ να μην κωλώνω

Κι άμα τα πάρω
θα πάρω φόρα…

Τόσο καιρό ακροβατούσαμε επάνω στη σκανδάλη και ολοένα η πίεση μεγάλωνε. Τώρα η σφαίρα έφυγε, πήρε φόρα και μαζί πήρανε φόρα οι εξελίξεις. Πήρε φόρα το ποδήλατο στο οποίο μας βάλανε να κάνουμε μόνο πετάλι. Τώρα αυτοί που κρατάνε το τιμόνι φοβούνται πως θα πέσουν γιατί θέλουν να έχουν μόνο αυτοί το λόγο για το που τραβάμε. Πατούν τα φρένα με μανία μα δε ξέρουν – ή ίσως τόσα χρόνια βολεμένοι στα πολυτελή τους αυτοκίνητα ξεχνούν – πως αν το ποδήλατο πάψει να τσουλάει θα πέσουμε όλοι.

Θέλω να ζήσω φωνάζει το τραγούδι, θέλω οξυγόνο, ελπίδα για το μέλλον, όπως φωνάζει και η νεολαία αυτού του τόπου και όπως ελπίζω να συνεχίσει να φωνάζει. Μα γιατί κανείς δεν ακούει τόσα χρόνια; Τόσα χρόνια πορείες, καταλήψεις, απεργίες και καμία δικαίωση. Οι κυβερνώντες και οι ειδικοί ξέρουν ποιο είναι το καλό μας, οι μαθητές και οι φοιτητές, τεμπελιάζουν, θέλουν να χάσουν μάθημα, είναι υποκινούμενοι, δεν ξέρουν τι ζητάνε. Ξεσηκώνονται έτσι, αόριστα, χωρίς να ξέρουν τι ζητάνε και ποια είναι τα αιτήματά τους… Έτσι μας αντιμετωπίζουν ως τώρα.

Φτάνει πια. Ήρθε η ώρα να απαντήσουμε. Ακόμη και κάποιος που δεν ξέρει να εξηγήσει τι φταίει, το βλέπει, το αισθάνεται, το νιώθει στο πετσί του πως είμαστε σε λάθος δρόμο. Κι αν ακόμα δεν έχουμε να προτείνουμε (κάποιες φορές) ολοκληρωμένες εναλλακτικές προτάσεις σε όσα μας επιβάλετε, η κυριότερη ευθύνη μας είναι που σας αφήσαμε να μας παρέχετε εκπαίδευση και κατάρτιση (κι αυτή ελλειπή) αντί για παιδεία που θα μας μάθει να σκεφτόμαστε, να έχουμε κριτική σκέψη, να δημιουργούμε αντί να παράγουμε. Δε θέλουμε τα ιδανικά σας που βάζουν τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους, θέλουμε ο άνθρωπος να είναι πάντα σκοπός ποτέ μέσο για τα σχέδιά σας. Σας αφήσαμε να μετατρέψετε την παιδεία σε προϊόν και να μας βάλετε να ανταγωνιζόμαστε για μια θέση στο δημόσιο αντί να συναγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο. Θέλετε να κάνετε τα σχολεία και τις σχολές μας εταιρείες και δεν έχετε τη στοιχειώδη υπευθυνότητα να επιδοτήσετε όσους δεν θα έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν. Θέλουμε ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και την εργασία. Είναι άδικο να «θάβεται» κάποιος γιατί δεν έχει να πληρώσει τη (κατά τα άλλα δωρεάν!) εκπαίδευσή σας. Φταίμε ακόμη γιατί αφήσαμε τις παρατάξεις σας να έρθουν στις σχολές και τα σχολεία μας να μας «καθοδηγήσουν». Σας αφήσαμε να μας διασπάσετε, να μας μάθετε να ακολουθούμε κόμματα αντί για ιδέες, να γίνουμε πράσινα, κόκκινα, μπλε… πρόβατα. Θελήσατε να μας μάθετε να σκεφτόμαστε πως όποιος εκφράζει άποψη είναι υποκινούμενος και κάπου πρέπει να ανήκει. Όχι, δε θα σας κάνουμε τη χάρη. Ήρθε η ώρα να αλλάξει κάτι.

Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα. Φτάνει πια να παλεύουμε για να μη χάσουμε όσα μας μείνανε, να μας αφήνουν τα μισά κι εμείς να ήμαστε ευχαριστημένοι που δεν τα χάσαμε όλα. Είναι καιρός να μάθουμε να συμμετέχουμε και να κάνουμε αυτήν την κατ’ ευφημισμόν δημοκρατία πραγματική δημοκρατία. Δεν είναι δημοκρατία το να μας κυβερνούν οι ίδιες οικογένειες, οι «ειδικοί», οι διαπλεκόμενοι, οι επαγγελματίες πολιτικοί. Δεν είναι τα κοινά υπόθεση μόνο λίγων, είναι υπόθεση όλων. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μάθουμε να έχουμε κριτική σκέψη, προβληματισμό, έγκυρη άποψη για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Όλοι, χωρίς να πρέπει να ακολουθούμε κάποιο κόμμα. Πρέπει να διεκδικήσουμε ΤΩΡΑ την παιδεία που μας αξίζει (και αυτή η κυβέρνηση τήρησε την προεκλογική υπόσχεσή της για αύξηση του ποσοστού του ΑΕΠ που προορίζεται για την παιδεία μειώνοντάς το στο 3,07 για φέτος) μα ας μην αρκεστούμε στο εκπαιδευτικό μας σύστημα για την απόκτηση γνώσης. Ας μην αρκεστούμε σε καμία περίπτωση στα ΜΜΕ για την ενημέρωσή μας. Είναι φανερό πως ακόμα και όταν δε λειτουργούν κατευθυνόμενα από τα συμφέροντα που τα ελέγχουν προβάλουν αυτό που πουλάει και όχι αυτό που θέλουμε να ξέρουμε και όταν έχουμε ανάγκη να το μάθουμε. Είναι ανάγκη να έχουμε άμεση επαφή με τα γεγονότα (όταν μπορούμε - π.χ. όποιος ήταν στις τελευταίες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και είδε τηλεόραση, κατάλαβε πως τα κανάλια δείχνουν άλλα αντί άλλων). Ας αξιοποιήσουμε το διαδίκτυο για να ενημερωθούμε μαθαίνοντας να αναζητούμε την αλήθεια και να διαχωρίζουμε τα γεγονότα από τις απόψεις που κάποιοι προσπαθούν να μας παρουσιάσουν σαν γεγονός. Ας πετάξουμε επιτέλους τις κομματικά ελεγχόμενες, καθοδηγούμενες και συχνά χρηματοδοτούμενες παρατάξεις έξω από τις σχολές και τα συνδικάτα και ας δώσουμε και πάλι ζωή στις γενικές συνελεύσεις. Το ζητούμενο είναι να αποκτήσουμε πιο άμεσο, ξακάθαρο και έγκυρο λόγο για όσα συμβαίνουν στην κοινωνία και να δράσουμε μαζικά και αυτοοργανωμένα. Τρόποι υπάρχουν (θα μιλήσουμε γι’ αυτούς προσεχώς και στο dialogio.blogspot.com). Οι αυθόρμητες και αυτοοργανωμένες αντιδράσεις (έξω από οποιονδήποτε κομματικό ή κομματικογενή φορέα) για τα θέματα των πυρκαγιών του 2007 και για τη δολοφονία του Αλέξανδρου μας δείχνουν το δρόμο μα είναι μόνο τα πρώτα βήματα. Μη μένεις αμέτοχος.

Όλα τα παραπάνω, είναι μόνο μια αρχή για να αλλάξουν επιτέλους όλα αυτά για τα οποία όλοι παραπονιούνται και κανείς δεν κάνει τίποτα. Μπορείς και πρέπει να έχεις λόγο για όσα γίνονται. Έχεις να προτείνεις κάτι; Μην το κρατάς για τον εαυτό σου. Έχουμε ανάγκη από ιδέες. Συζήτα, ψάξε, έλεγξε κι εξέλιξε τις απόψεις σου. Ήρθε η ώρα να βρούμε την ατομικότητά μας στις ξεχωριστές απόψεις και τη δημιουργικότητά αντί για τον ατομισμό και την κατανάλωση. Ήρθε η ώρα να βρούμε τη συλλογικότητα μέσα απ’ τη συμμετοχή και το ενδιαφέρον για τα κοινά αντί για τον κάθε μορφής οπαδισμό και μαζοποίηση σε κόμματα ή άλλου είδους ομάδες. Δεν ξέρω αν θα αλλάξουμε τον κόσμο εμείς. Ξέρω πως πρέπει εμείς να αλλάξουμε γιατί ο κόσμος μάλλον θα αλλάξει έτσι κι αλλιώς (η κατεύθυνση είναι το ζητούμενο). Αλλιώς, αν μείνουμε στάσιμοι, πέσαμε! Σαν το ποδήλατο, θυμάσαι;


Υ.Γ. :Ευχαριστώ τον φίλο μου τον Δημήτρη που μου πρότεινε το βίντεο ;-)

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Το θαύμα της αυτο-οργάνωσης

Είναι φανερό πως υπάρχουν πολύ αξιόλογες ιδέες, προτάσεις και αιτήματα σε αυτόν τον κόσμο τα οποία δυστυχώς δε φτάνουν σε εφαρμογή μέσω των παραδοσιακών μέσων που έχουμε ως τώρα διαθέσιμα. Τα συνδικάτα, το πολιτικό μας σύστημα και τα μέσα ενημέρωσης ως τώρα κυριαρχούνται από την αρχή της αντιπροσώπευσης η οποία αν και είναι ότι καλύτερο είχαμε ως τώρα φαίνεται πως φτάνει πλέον στα όριά της.
Η κοινωνία μας εξελίσσεται με γοργότερους ρυθμούς λόγω της ταχύτερης διακίνησης των πληροφοριών. Αυτό που μένει είναι η εξέλιξη των νέων πιο άμεσο-δημοκρατικών δομών που άρχισαν να δημιουργούνται καθώς και η δημιουργία νέων. Ζητούμενο είναι να μπορέσουμε, αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες και τη νέα αντίληψη του κόσμου που αυτές μας παρέχουν ώστε να διατυπώσουμε και πιο σαφή αιτήματα από αυτά που ως τώρα εκφράστηκαν και οργανώθηκε δράση του κόσμου για αυτά. Πρόσφατα παραδείγματα είναι η οργάνωση διαφόρων δράσεων από bloggers για τα θέματα των πυρκαγιών του 2007 καθώς και για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου ενώ η (μη κεντρικά οργανωμένη) ενημέρωση μέσω διαδικτύου έχει ήδη λάβει μεγάλες διαστάσεις ακόμα και μέσω απλής προώθησης mail.
Εν αναμονή των καινοτομιών που θα δώσουν τις ζητούμενες λύσεις, καλούμαστε όλοι να συμμετέχουμε πιο ενεργά στην αλλαγή αυτού του κόσμου, αξιοποιώντας κάθε διαθέσιμο μέσο. Με ανοιχτό μυαλό και θετική στάση θα μπορέσει ο κόσμος μας να επιτύχει μια πρωτόγνωρη ενότητα και επικοινωνία όπου κάθε παραγωγική δύναμη θα συμβάλει αρμονικά στη δημιουργία των δρόμων όπου οι κοινωνίες μας (και εν τέλει η ανθρωπότητα) θα κάνουν τα επόμενα βήματά τους.

Διαλόγιο

«Εν αρχή ην ο λόγος». ΔΙΑ του ΛΟΓΟΥ ύπαρξη. ΔΙΑδικτυακό ημεροΛΟΓΙΟ, χώρος έκφρασης διαλόγου. Διάλογος που μέσα από το σχήμα '(θέση--><-- αντίθεση)--> σύνθεση', αναζητά (και δίνει) νόημα και ουσία στον παρά-λογο κόσμο τον οποίο ζούμε.

Διάλογος εσωτερικός μα σε πολλά επίπεδα:

1)Προσωπικό : μεταξύ των ιδεών και των σκέψεων ενός ατόμου. Σπανίζει μιας και εντός πολλών ατόμων επικρατεί δικτατορία που επιβάλει την προσκόλληση σε ορισμένες απόψεις – δικτατορία η οποία κινδυνεύει από τον εσωτερικό προβληματισμό και για να διατηρήσει την ύπαρξή της, αστυνομεύει με φόβο καταπνίγοντας κάθε αμφιβολία εν τη γενέσει. Πηγή νέων ιδεών και ζωογόνας εσωτερικής αμφισβήτησης μπορεί και πρέπει να είναι και το επόμενο επίπεδο διαλόγου, το διαπροσωπικό.

2)Δια-προσωπικό : μεταξύ των ιδεών και των σκέψεων περισσότερων ατόμων. Φαινόμενο συχνό μα τα φαινόμενα απατούν μιας και αν δεν είμαστε έτοιμοι για εσωτερικό διάλογο σε προσωπικό επίπεδο ο διαπροσωπικός διάλογος θα είναι απλά επίδειξη δυνάμεων της δικτατορίας που ο καθένας μας κουβαλάει μέσα του.

3)Κοινωνικό : Δεν είναι ο κοινωνικός διάλογος που συχνά οι κυβερνήσεις μας επικαλούνται για τη νομιμοποίηση των αποφάσεών τους. Είναι η φυσική διαδικασία -η οποία αν και εξελίσσεται με πολλές δυσκολίες στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας- κατάφερε να προκρίνει ιδέες που μας πήγαν πιο μπροστά. Επιταχύνεται ανάλογα με την αύξηση της ταχύτητας διακίνησης της πληροφορίας και της γνώσης και διευρύνεται ανάλογα με το επίπεδο της παγκοσμιοποίησης. Γραφή, τυπογραφία, ραδιόφωνο, τηλεόραση προκάλεσαν μια εκθετικά επιταχυνόμενη διακίνηση της πληροφορίας. Ζούμε την εποχή του διαδικτύου το οποίο ξεχωρίζει από τα προηγούμενα μέσα γιατί δεν είναι παθητικό. Λειτουργεί αμφίδρομα παράγοντας ένα σύστημα το οποίο αυτό-οργανώνεται και κυριαρχείται από τη θεωρία του χάους και το φαινόμενο της πεταλούδας. Κάθε μας ενέργεια μπορεί να δημιουργήσει σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων που μπορεί να αλλάξει αυτόν τον κόσμο. Καθένας από εμάς καλείται να επηρεάσει την ποιότητα των αλλαγών. Τι λέτε λοιπόν; Πάμε να γράψουμε ιστορία; ;-)